ققنوس Phoenix پرندهای است افسانهای و بسیار زیبا و منحصر به فرد در نوع خود که بنا بر افسانهها ۵۰۰ یا ۶۰۰ سال در صحاری عرب عمر میکند، خود را بر تلی از خاشاک میسوزاند، از خاکسترش دگر بار با طراوت جوانی سر بر میآورد و دور دیگری از زندگی را میگذراند و غالبا تمثیلی است از فنا ناپذیری و حیات جاودان.
برجام فارغ از اینکه آفتاب تابانی بود یا خسارت محض-که هر کدام طرفداران خود را دارند-هم اکنون نقش تل خاشاکی را دارد که به ققنوس ایران فرصت حیات دوباره داده است. نگارنده معتقد است آتشی که بر جان برجام افتاده است فرصت بالندگی نوین را برای ایران بوجود آورده است. بخشی از جریانات سیاسی که حیات خود را به برجام گره زده و با آن دولت و مجلس را فتح کردند به شدت از نابودی برجام نگران و هراسناک هستند و چشم به امام زاده اروپا دارند تا این بیمار محتضر دوباره جان تازهای بگیرد و نمیدانم با فرض دوباره زنده شدنش کدام منفعت را به کشور برساند.
شاید انتخابات ۱۴۰۰ را؟!
از طرفی عدهای معتقدند این مرده باید هر چه زودتر دفن شود تا بوی تعفن آن مشام عزت ایران را بیش از این نیازارد. هر چه بوده و هر چه هست همینک بعد از سوختن ایران در آتش کاردانی اهل مذاکرات و رفع و کمرنگ شدن حنای عدهای که معتقد بودند تنها ما هستیم که تنش در دنیا ایجاد کرده ایم و جامعه جهانی اهل مذاکره و معاهده و بازی برد برد است و هنوز تیغ سازمان ملل و سازمانهای تابعه برشی دارد و اینکه راه توسعه از جاده مذاکره با کدخدا می گذرد، ایران ققنوسی جوان، بالیده و آماده پریدن است. این ققنوس جوان شده، تا سالها خواهد زیست کما اینکه از ابتدا نیز سربلند بوده است. هر تهدیدی قابل تبدیل شدن به فرصت است به شرط آنکه اهلش زمام امور بدست گیرد.